Film całkiem dobry oceniam na 8, ale ścieżka dzwiękowa to prawdziwe arcydzieło. Uwielbiam muzykę klasyczną czy też poważną jak kto woli, uważam że potrafi ona wyrażac uczucia piękniej niż jakakolwiek inna dziedzina muzyki czy też sztuki. Utwory te nie potrzebują słów (tekstu), bo żadne słowa nie potrafią wyrazic uczuc i piękna jakie z nich płyną. Takie dzieła jak Kanon w D Pachelbela, Vltava Smetany, ognisty ptak Strawińskiego, koncerty fortepianowe Rachmaninova czy Shostakovicha, Gymnopedie Erika Satie i wiele innych poprostu rażą swym pięknem. Ale to co stworzył Nyman dla mnie wybija się ponad nie. Może nie jest to skomplikowany utwór bo jest jakby to powiedziec ma nieskomplikowany powtarzający się rytm, ale ta nostalgiczna i zarazem romantyczna melodia przeszywa na wylot, zapada w pamięc, wbija się w serce, sprawia że ciało drży a oczy łzawią.
To już nawet nie muzyka tylko czyste uczucia.

http://www.youtube.com/watch?v=0dPS-EHl-FE&feature=related
Gorąco POLECAM !!!